Slaapapneu ervaring van Greetje - Van vermoeidheid naar lichamelijke rust

Het leven van Greetje

Het verbinden van mensen is de rode draad in het werkleven van Greetje. Na haar kweekschooltijd heeft ze een aantal jaren gewerkt in het speciaal - en het regulier basisonderwijs .   Daarna werkte ze een tiental jaren in een boek- en kantoorboekhandel. Dit was haar lust en haar leven, maar ze wilde ook graag anderen bijstaan in hun levensperikelen. Zo begon ze tijdens haar  studie  Psychosociaal Werk te werken in zorgcentra voor verstandelijk gehandicapten en later op een basisschool voor moeilijk lerende kinderen. Hier was ze voornamelijk bezig met het welzijn van de groep  en met individuele gesprekken. Verlies en rouw was één van Greetjes specialismes. Kinderen die al vroeg met verlies te maken krijgen spreken dat niet snel uit en zoeken elkaar niet op. Greetje zorgde ervoor dat juist die kinderen samengebracht werden waardoor ze er wel over durfden te praten en troost bij elkaar konden vinden.

Het willen verbinden van mensen zocht ze ook in vrijwilligerswerk gedurende haar pensioen. Greetje is vroegtijdig moeten stoppen met haar vrijwilligerswerk omdat haar partner haar als mantelzorger nodig heeft. Dertig jaar geleden ontmoette ze haar liefde die na anderhalf jaar te kampen kreeg met een hersentumor. Gelukkig genas hij hier goed van, maar de epilepsie die volgde zorgde voor hersenbeschadiging waardoor Greetje momenteel fulltime mantelzorger is.

Vermoeidheid

Vermoeidheid was natuurlijk een logisch gevolg van zo’n bewogen en druk leven en de longfibrose die 2 à drie jaar geleden ontdekt werd droeg hier ook aan bij. Bij longfibrose is er sprake van littekenvorming in de longen. Hierdoor verdwijnt er steeds meer gezond longweefsel dat het ademen bemoeilijkt en de zuurstofopname vermindert. Eenmaal aan de medicatie bleef vermoeidheid een aanhoudend probleem.

Greetje besprak de aanhoudende vermoeidheid waarbij de arts een slaaponderzoek voorstelde. Greetje had wel al eerder gehoord van slaapapneu en herkende zichzelf, buiten de vermoeidheidsklachten, niet in de andere symptomen. Ondanks dat ze ervan overtuigd was geen slaapapneu te hebben onderging ze een slaaponderzoek thuis. Ze moest voor de uitslag naar het ziekenhuis komen waar de arts vroeg wat ze al over slaapapneu wist. Greetje dacht nog: het is wel een lange intro om vervolgens te vertellen dat ik géén slaapapneu heb. En niets was minder waar, de dokter vertelde dat ze een ernstige vorm van slaapapneu heeft met een AHI van 67. Greetje moest er zelf een beetje om lachen en ze vindt het nog steeds bijzonder. Ze slaapt altijd op haar zij en ging regelmatig bij een vriendin logeren die haar ook niet hoorde snurken. Maar de cijfers liegen er natuurlijk niet om.

CPAP-apparaat als wiegenliedje

De diagnose slaapapneu werd vorig jaar ontdekt, net in het begin van de corona-epidemie. Gelukkig kon ze het apparaat nog net voor het niet meer mocht in het ziekenhuis uitgelegd krijgen, maar de begeleiding verliep vooral telefonisch. Vol goede moed ging Greetje met het apparaat slapen en verrassend genoeg ging het meteen goed. Er was wel eens een avond dat ze zich benauwd en ongelukkig voelde met het masker op, maar op zo’n avond zette ze het masker dan ook af en probeerde ze het de dag daarna weer.  De avonden dat het niet lukte waren het afgelopen jaar misschien drie en dat is dan ook prima. Inmiddels voelt het CPAP-apparaat een beetje als een verhaaltje voor het slapen gaan, een wiegenliedje.

Lichamelijke rust

Het grootste verschil dat Greetje merkt is de rust die haar organen krijgen. Ze merkte hier na een week al verschil in. Voor het eerst sinds jaren rook ze weer de geur van ochtendurine,  omdat ze ’s nachts niet haar bed uit hoefde om naar het toilet te gaan. Dit was een hele opluchting voor Greetje, want rust voor je organen is goed voor heel het welzijn.  Daarnaast zijn haar gewrichts- en rugklachten ook een stuk milder en ervaart ze meer ontspanning. Uiteraard is de vermoeidheid nog niet helemaal over, maar er zit ook een stuk vermoeidheid bij wat hoort bij de leeftijd en de leefsituatie. Dit is niks vergeleken bij de moeheid voor het gebruik van het CPAP-apparaat.